Zaterdag 11 januari 2020,
Onze aller eerste wedstrijd. Spannend? Wel een beetje.
In de
gangen van de Ben Goudsmithal, het huis van MBCA-Amstelveen, hoor ik
spelers tegen elkaar zeggen: ‘Dit is waar we hard voor hebben getraind’.
De wedstrijd voor ons liep wat uit, dus moesten we nog wat geduld hebben voordat we het veld op mochten.
Eindelijk is het moment daar. De spullen op de ruggen en richting
onze bank. Snel de ballen pakken en we beginnen met een tikspelletje.
Je
ziet gelijk de kwaliteiten van de jongens en meisjes. Ze kunnen goed
passen en samenwerken. De lay-ups gaan er zowat met rechts als met links
bijna allemaal in.
De coach ziet dit en weet zeker dat ze er klaar voor zijn.
In de line-up wensen we de tegenstander, scheidsrechter en tafel een fijne wedstrijd.
We bespreken nog een keer het plan:
Bal afpakken —> Samenwerken —> Scoren.
We gaan het veld op en de wedstrijd begint.
Een droomstart, want we scoren onze eerste punten als team en als club. Het mooiste is dat we dit doen door goed te kijken en te passen. Trots lopen we het veld af na de eerste periode. Toch zien we verbeterpunten. In de verdediging laten we veel tegenstanders vrij lopen en daardoor scoren zij ook. Hier en daar maken we nog een loopbal, second dribbel en tikken we de bal via boven ipv via beneden uit de handen van MBCA, waardoor we een foutje krijgen. Niks aan de hand, want we pakken het snel op en maken steeds minder foutjes. We leren de regels nu pas echt heel goed kennen en dat zijn er nogal wat!
In de tweede helft worden we wat vermoeid en passen we de bal nauwelijks. Dit is het moment waar we scherp moeten zijn en moeten leren, want het moment dat we stopten met samenspelen… scoorden we zo goed als niks meer. In een time-out steken we de koppen bij elkaar. Ik hoor de coach zeggen: ‘We moeten weer meer samenwerken. We hebben hard getraind op passen en samenwerken. Laten we dit ook in de wedstrijd weer doen. De passen mogen ook meer om de tegenstander heen ipv over de tegenstander heen’. De spelers zijn het hier helemaal mee eens en lijken weer wat op adem gekomen. Met volle moed en een goed plan gaan zij het veld weer in.
We sluiten de wedstrijd ontzettend goed af. We verdedigen met agressie en precisie, want we pakken veel ballen af. We sprinten al passend naar de andere kant en scoren hierdoor weer makkelijker. De coach, het publiek en de spelers zelf kijken trots en genieten van het basketballende en samenwerkende team.
Hierbij sluit ik het af en kan ik, de Caland Basketball reporter, zeggen dat ik uitkijk naar de volgende wedstrijd. 18 januari om 10:00 Caland Basketball – Onze gezellen in de Calandhal.
